Մեզանից յուրաքանչյուրն ունի իր սեփական հիշողությունները, և որքան շատ տարիներ ենք, այդքան շատ են: Դրանց մեջ կան հաճելիներ, կան նաև տխուրներ, քանի որ կյանքի ընթացքում կորուստներից խուսափել հնարավոր չէ: Շատ հաճախ վատը մոռացվում է, և ավելի ու ավելի հաճելի պահեր են մնում հիշողության մեջ, և ճիշտ է: Oyոյսը ծնվել է քաղաքում, բայց վատ առողջության պատճառով ծնողները նրան գյուղ են ուղարկել տատիկի մոտ, և նա այնտեղ ապրել է գրեթե տաս տարի: Այժմ նա արդեն չափահաս աղջիկ է և երկար ժամանակ ապրել է քաղաքում `իր հարազատներից անջատ: Վերջերս տատը մահացավ, կտակեց նրան տուն: Աղջիկը պատրաստվում է գնալ գյուղ և կրկին այցելել այն տունը, որտեղ անցկացրել է իր մանկությունը: Այն լի է հիշողություններով, և դրանք կյանքի կկոչվեն, երբ հերոսուհին հայտնվի Հուշերի տան հին տանը:
